نگاهی به فراز و فرودهای 99 چشم به راه می مانیم…

نگاهی به فراز و فرودهای 99 چشم به راه می مانیم…
خرداد 24, 1400
442 بازدید

نگاهی به فراز و فرودهای 99 چشم به راه می مانیم… سال ۹۹ با تمام فراز و فرودهای تلخ و تلخ تر به پایان رسید اما کام حوزه ی فرهنگ در کنار محدودیت های کرونایی و اقتصاد لجام گسیخته، تلخ تر از سایرین بود. علی رغم تمام کاستی ها در حوزه ی رسانه و فرهنگ، […]

نگاهی به فراز و فرودهای 99
چشم به راه می مانیم…

سال ۹۹ با تمام فراز و فرودهای تلخ و تلخ تر به پایان رسید اما کام حوزه ی فرهنگ در کنار محدودیت های کرونایی و اقتصاد لجام گسیخته، تلخ تر از سایرین بود.
علی رغم تمام کاستی ها در حوزه ی رسانه و فرهنگ، اعم از کمبود امکانات فعالیتی، تحمیل هزینه های سنگین چاپ، مشکل تامین کاغذ، عدم همراهی بسیاری از نهادها با رسانه های به اصطلاح غیرهمسو و مواردی از این دست، اما همچنان، این رسانه ها بودند که چشم بینای جامعه و گوش شنوای اقشاری شدند که درد داشتند و درد می کشیدند و ناکامی های اقتصادی را یکی پس از دیگری تجربه می کردند؛؛
تاریخ نشان داده که آنچه هیچگاه رو به نیستی و فراموشی نبوده، تحریر وقایع و ثبت رخدادهای روزگاران پس و پیش بوده است.
پس چگونه می شود به آنانی که در این عرصه، جانفشانی ها نموده اند و طاقت هایشان بر فرسایش روحشان طاق شده است، خط بطلان کشید و آنان را ندید!؟
رسانه ها و بخصوص نوشتاری ها لنگ لنگان خود را با حداقل توان معیشتی و حمایتی به خط پایان رساندند و برادری خود را با هضم شرایط پیش آمده بر همگان ثابت کردند؛
در حساس ترین شرایط سیاسی پای کار بودند،،
در سخت ترین وضعیت اقتصادی پای کار ماندند،،
در پیچیده ترین شرایط اجتماعی همراهی کردند،،
و در اوج بی توجهی به فرهنگ، لحظه ای از رسالت خود فروگذار نکردند..

حال که واپسین روزها و هفته های عمر دولت فعلی سپری می شود و عملکرد دولت در بوته ی نقد قرار گرفته است، نقد بر رفتار با رسانه ها و تغییر این رویکرد مخربِ حوزه ی فرهنگ و رسانه، بیش از هر زمان دیگر احساس می شود.
چراکه رسانه ها همچون همیشه ی تاریخ، بودند
هستند
خواهند بود…

نمی توان منکر این شد که در تنگناهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، ضرب نهایی بر حوزه ی رسانه وارد شد؛ چراکه علاوه بر تحمل شرایط محدودیت، دردِ انعکاس تنگناها نیز مزید بر علت بود.
هیچگاه، هیچ نهاد و ارگانی، نه تنها اسپانسر مالی که حتی کاتالیزور روانی رسانه ها نبود و همین بر جامعه ی رسانه کفایت می کند که همچون طفلی بی مادر در گهواره ی پر سرعت روزگار بتابد و هیچکس را یارای آرامش او نباشد…

اما باید با صراحت گفت، تضمین آرامش رسانه ها و اصحاب رسانه در گرو توجه ، حمایت، مشکل گشایی، وساطت، ضمانت و رعایت اصول مطالبه گری در اصحاب فرهنگ و رسانه است؛ مقوله ای که حلقه ی گمشده ی ارتباط تنگاتنگ فرهنگ و صنعت، فرهنگ و اقتصاد، فرهنگ و سیاست و … است،، باشد که رسانه ها تابنده تر از همیشه بتابند ..

مهدیه معصومی سردبیرهفته نامه چشم به راه