‏نه ‎نگاری دارند و نه ‎نانی فقط خبر ست وخبر..

چه بسیار خبرنگارانی که تیتر منتخب روز را ساختند و بسیارند خبرنگارانی که در بوته خبر ذوب شدند و بر سرعهدی که بستند، بی صدا جان دادن و جان بخشیدند …

آنان که نگارنده خبر شدند، رسولان آگاهیند و آنکه خبرساز شد و ققنوس وار سوخت و جان داد و جان دادن آموخت، شمع راه آزادی شد.

بی شمارند آنانکه قلم را شرافت خبر و عزت را در آزادگی دیدند و پیمان بستند که اگر قلم از بیداد ننویسد، قلم باد.

چگونه بگویم، روزت فرخنده، قلمت پاینده و راهت پر رهرو باد وقتی کامت تلخ است و قلمت و حرمت را به بهانه های مختلف می شکنند.
با چه رویی بر تو همایون باد بگویم هنگامی که زیر تندباد ناملایمتی های روزگار دیگر نایی برای تو نمانده است.
به همین اندازه که هنوز نسلی از رسولانی، بر تو شادباش می گویم که در این شرایط هرگز حاضر نمی شوی قلمت را به نانی و آبی بفروشی و حرمت قلم را حرمی.

در کام قلم ز جان و دل خون می‌ریخت
در صفحه چو اشک چشم مجنون می‌ریخت

آن دل که نثار دوست باید می‌شد
خون می‌شد و قطره قطره بیرون می‌ریخت

تقدیم به رسولان آگاهی

روز خبرنگار خجسته