انقراض عدالت درمانی

انقراض عدالت درمانی
اسفند 28, 1400
398 بازدید

انقراض عدالت درمانی   علی عسگری مصلح ابادی فعال صنفی پرستاری   در آخرین روزهای سال و نزدیک شدن به بهار ۱۴۰۱ شاهد سرخ شدن تمامی نقاط کشور و اوج درگیری باسویه غالب کروناویروس هستیم که متاسفانه بار دگر فشاری مضاعف و چندبرابری را به کادردرمان تحمیل آورده است. پرستارانی که دوسال با تمام قدرت […]

انقراض عدالت درمانی

 

علی عسگری مصلح ابادی

فعال صنفی پرستاری

 

در آخرین روزهای سال و نزدیک شدن به بهار ۱۴۰۱ شاهد سرخ شدن تمامی نقاط کشور و اوج درگیری باسویه غالب کروناویروس هستیم که متاسفانه بار دگر فشاری مضاعف و چندبرابری را به کادردرمان تحمیل آورده است.
پرستارانی که دوسال با تمام قدرت خدمتگزار مردم بودند تا کشور در سایه آرامش روحی و جسمی خود جهت پیشبرد اهداف ایران عزیز لحظه ایی متوقف نشود. پرستارانی که حتی باوجود مثبت شدن تست کرونایشان، بر بالین بیماران به ارائه خدمات مشغول بودند ،کمبود تجهیزات مراقبتی، کمبود نیروهای متخصص و استفاده از افراد ناآشنایی که ابتلا آنها خود باعث چرخش چندین باره روند بیماری شده؛
بعد از تامین بخشی از تجهیزات ضروری بیمارستانها، دگر توانی برای پرداخت معیشتی باقی نگذاشته، کمبود بودجه در تامین و پرداخت معوقات، فشاری مضاعف بر دولت ها آورده که با وجود تحریم ها و فضای بسته اقتصادی، عرق شرمساری بر پیشانیشان نقش بسته و دلجوی خادمان سلامت هستند، اما فشارهای مالی، نبود پشتیبانی و حمایت های ضعیف مسبب تضعیف روحیه و عقب ماندگی شده است که نتیجه آن سرخوردگی و ترک شغل قشر زیادی از اهالی نظام سلامت بوده است.
مهمترین دلایل کمبود کارکنان پرستاری در سیستم مراقبت های بهداشتی شامل؛ شرایط نامساعد کار ، کمبود منابع، بار نامناسب کاری، بروکراسی بالا، پشتیبانی ضعیف از مدیریت و پایین بودن حقوق می باشد. با افزایش خدمات در بیمارستان ها، این کمبود پرستاران نیز بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. در نتیجه پرستاران سطح بالایی از نارضایتی شغلی و فرسودگی شغلی خود را ابراز میکنند و بیشتر آنها تمایل به ترک شغل خود دارند. از سویی همراهی این عوامل با شرایط پاندمی های همه گیر منجر به ایجاد ترس و اضطراب بیماری در پرستاران و خانواده های آنها شده است. به نظر میرسد پرستاران به دلیل وجود فشار اخلاقی احساس میکنند موظفند با وجود تهدید، برای سلامت مردم ، در ارائه خدمات لحظه ایی درنگ نکنند. مشاهدات میدانی نشانگر آنستکه پرستاران سطح بالایی از استرس پس از آسیب را، حتی با گذشت دوسال از شروع همه گیری همچنان تجربه میکنند. این عوامل، خود در تصمیم به ترک شغل پرستاری آنها تاثیر گذار خواهد بود.ترک شغلی که ناشی از عدم وجود شرایط کار حداقلی و تامین مخارج باشد.
افزایش سطح فشار شغلی همچون قرار گیری در بحران های طاقت فرسا، بی عدالتی در پرداخت ها و عدم شفافیت در اطلاعات دریافتی از سوی سازمان باعث خروج پرستاران از مراکز درمانی میشود.
ترک خدمت يکي از متغيرهاي پراهميت سازماني است که در صورت وقوع، آثار مخرب و بار مالي براي کشور دارد ،که شامل پيدا کردن، جانشين کردن و آموزش دادن نيروي کم تجربه ي تازه وارد شده، اتلاف زمان و عدم جايگزيني نيروي متخصص را بر سازمان وارد ميکند، همچنین ضررهاي زيادي مانند :کاهش بهره وري و ازدست دادن سرمايه انساني و هزينه اي بالغ بر 3/1 برابر حقوق ساليانه يک پرستار را به همراه دارد. کار در شرايط سخت و طاقت فرسا زمینه ترک خدمت در پرستاران را افزايش می دهد.
هریک ازاعضای خانواده بزرگ پرستاری، ارزشمندترین سرمایه درمانی کشورهستندکه حق اشتغال به وظایف دادرسی واحرازمناصب را دارند. ‏مطالبات و درخواست های جامعه پرستاری، نقطه عزیمت و معیار حرکتی است که تمامی اهداف، جهت تعالی ساختار پرستاری کشور را در گرو عملکرد هماهنگ و یکپارچه تحت لوای پرچمی واحد امکان پذیر میسازد. ‏درجوامع امروزی رسیدن به حد مطلوب شهروندان، نیازمند فهم و درک واحد درست دوجناح بر مسائل ضروی و اولیه در ارائه خدمات کارکنان میباشد. افرادی که توانایی حل مسائل را دارند, باید برطبق آن چیزی که درخواست میشود،به بهترین شیوه نیاز را برطرف نمایند. بی شک همان گونه که هیچ فضیلتی دارنده خویش را زیان نمیرساند، دادخواهی نیز به سود همگان است. ‏دموکراسی حال حاضر در جریان پساپرده الیگارشی موروثی، هشداری برای تمام واحدهای علوم پزشکی کشوری است که کادردرمان آن تنها درخواست مطالبات خود را دارند ! اگر بنده تباهی پذیرد، حال خدایگان نیز از گزند ایمن نتواند بود….

برچسب ها