
فرزاد مخلص الائمه بعنوان استاندار مرکزي معرفي شد دو کلمه حرف حساب صلاح الدین خلج اسدی، خبرنگار سیاسی در سالهای گذشته بارها شنیدیم مدیر یا مسئولی که در استان مرکزی سمت داشته به درجات بالای کشوری و لشگری رسیده و عیناً قبل از قبول پست و مقام ارشد کشوری در استان مرکزی سمتی را پذیرفته […]
فرزاد مخلص الائمه بعنوان استاندار مرکزي معرفي شد
دو کلمه حرف حساب
صلاح الدین خلج اسدی، خبرنگار سیاسی
در سالهای گذشته بارها شنیدیم مدیر یا مسئولی که در استان مرکزی سمت داشته به درجات بالای کشوری و لشگری رسیده و عیناً قبل از قبول پست و مقام ارشد کشوری در استان مرکزی سمتی را پذیرفته است.
روزهایی که بازار گمانه زنی برای انتصاب استاندار مرکزی توسط دولت جدید داغ شده بود بد نیست نگاهی به اتفاقات و آورده استانداران قبلی بیاندازیم تا متوجه شویم، چرا استان ثروتمند ما کم در آمد و بد زیست است. برای واکاوی مشکلات در ابتدا باید شناخت کافی نسبت به پتانسیل ها داشت، فرصتهایی که امروز تماما به خطر تبدیل شده اند.
اول از همه مشخص است که تعلل در انتصاب استاندار باعث شد دستگاه های اجرایی نتوانند به مسئولیت خود عمل کنند، نه انگیزه لازم را داشتند، نه برنامه مشخصی بعنوان توشه راه یا نا امید در انتظار تغییر و یا اقدام به اعمال نمایشی برای ابقاء یا انتقال به مناصب دیگر انجام میدهند.
استان مرکزی شامل شهرستانهای اراک، خمین، خنداب، کمیجان، شازند، تفرش، آشتیان، فراهان، ساوه، زرندیه ، محلات و دلیجان است که مساحتی برابر با 29127 متر مربع و جمعیت آن طبق آخرین سرشماره بالغ بر 1427000 نفر بوده است.
استان مرکزی دارای پتانسیلهای بالقوه انسانی و طبیعی بوده که گاهگداری طمع استان های همجوار برای جدا کردن منطقه یا شهرستانی از آن به همین دلیل است اما این همه پتانسیل ، استعداد و سرمایههای متنوع در استان اکثر اوقات ثمری برای مردم منطقه نداشته است.
فقط در حوزه صنعت ، معدن و تجارت استان ما دارای صنایع مادری مثل پتروشیمی، پالایشگاه و کارخانه تولید آلومینیوم است و در کنار آن در جای جای استان شهرکهای صنعتی جانمایی شده اند. برای مثال شهرک صنعتی کاوه در ساوه بزرگترین شهرک صنعتی کشور بوده و در حوزه معادن شهرستانهای محلات، نیمور، ساوه و شازند دارای منابع معدنی با ارزشی هستند بطوریکه سنگ معادن شهرستان محلات در ایران و جهان دارای برند است، وجود شرکت های معروف ایزوگام در دلیجان ، افتتاح اولین شهرک خصوصی صنعتی در آشتیان، وجود کارخانه های صاحب نامی همچون ماشین سازی ، آذراب، واگن پارس و هپکو و غیره همه و همه تصدیقی برنام پایتخت صنعتی ایران هستند.
وجود پتانسیل های فرهنگی(تفرش و خمین) ، گردشگری(پیست اسکی هندودر) و کشاورزی(باغات خنداب و ساوه) بر کسی پوشیده نیست اما متاسفانه مدیریت ضعیف و نبود احساس تعلق مدیران استان و انتقال سرمایههای شرکتها و بنگاه های اقتصادی بزرگ به تهران باعث شده سهم استان مرکزی از منابع و ثروتها فقط آلودگی هوا و مخاطرات فرهنگی و اجتماعی و محیط زیستی باشد.حال که دوباره استانداری معرفی شد باید از او خواست تکلیف دخل و خرج استان، وظایف اجتماعی بنگاه های اقتصادی و شرایط زیست سالم مردم استان را مشخص کند و با صراحت موضع گیری نماید و بتواند حق مغفول مانده مردم را بستاند.
استاندار جدید باید آنقدر آبرو و اعتبار جمع کرده باشد تا بتواند برای استان مرکزی خرج کند و نه همانند بسیاری از استانداران قبلی منابع و پتانسیل ها را نمدی ببیند و برای خود کلاهی ببافد.
سالهای متمادی استان مرکزی سکوی پرتابی بوده برای مدیران متملق که بودجه بازمیگرداندند و در راستای خوش خدمتی به بالا دستی ها بیت المال را حیف و میل میکردند و به دنبال ثروت اندوزی و لابی گری بودند و تنها چیزی که برایشان اهمیت نداشت خواست بحق مردم شریف استان بود که سالهاست میز را حساب میکنند و خود گرسنه از سر میز بلند میشوند.
بارها از اخبار نرخ نامتوازن درآمد و بودجه استان مرکزی نالیدیم ،نماینده و استانداران آمدند و رفتند اما دریغ از کوچکترین تغییر در روند زندگی مردم شهر ها و روستاهای استان مرکزی، اما انتصاب استاندار در این برهه انگار حساس تر از همیشه دنبال شد و گزینهها یکی پس از دیگری مطرح شده و منتفی شدند!
دلایل مخالفت و موافقت مسئولین ستاد انتخاباتی آیتالله رئیسی در استان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر ذی نفوذان استان را کسی نشنید و در خفاء و بیشتر بصورت خوش آمد و نیامد عنوان شد؛ البته در این مجادله انگار زور یکی از نمایندگان چربید و توانست گزینه مورد حمایت خود آقای فرزاد مخلص الائمه را بعنوان استاندار مرکزی معرفی نماید.
امیدواریم آقای استاندار وام دار شخصی یا اشخاصی از نمایندگان نباشد و این وام داری منشاء انتصابات مورد نظر برخی از نمایندگان قرار نگیرد.
نظرات