هویت ملی همراه با گذشته تاریخی روند تغییر و دگرگونی و یا به نوعی به روز شدن فرهنگ ها در طی سالهای قبل ادامه داشته و همچنان ادامه خواهد داشت، اما چیزی که یک ملت را منسجم و دارای اعتماد به نفس و پشتکار و اراده می سازد و انتقال این خصایص به نسلهای بعدی […]
هویت ملی همراه با گذشته تاریخی
روند تغییر و دگرگونی و یا به نوعی به روز شدن فرهنگ ها در طی سالهای قبل ادامه داشته و همچنان ادامه خواهد داشت، اما چیزی که یک ملت را منسجم و دارای اعتماد به نفس و پشتکار و اراده می سازد و انتقال این خصایص به نسلهای بعدی رمز موفقیت ملتها است.
انسجام و اتحاد برای بدست اوردن منافع مشترک، هویت ملی که مانع انحراف میشود و عبرت از گذشته که مسیر راه آینده را هموار می سازد، در کنار هم میتوانند پیشرفت یک جامعه را بیمه کنند.
متاسفانه عده ای به اصطلاح تحلیل گر و مفسر بدون داشتن علم لازم در مورد روانشناختی تاریخی و هویت شناسی تریبون به دست شده و جامعه را به آن سو هدایت کردهاند که هویت ملی با مذهب در تقابل قرار دارد و آنچنان به این طبل تو خالی کوبیده که نسل جوان ما اینطور برداشت نموده که یا باید
دین و مذهب و باورهای آن را پذیرفت و یا هویت ملی داشت .
در حالی که پس از گذشت چند دهه از انقلاب اسلامی، مقام معظم رهبری بر احیا هویت ملی در دانش آموزان تاکید نموده و خواستار این شدند که در کنار علم، پرچم هویتملی به اهتزاز در آورده شود.
کسی که گذشتهای نداشته باشد مطمئناً حال و آینده هم نخواهد داشت و فراموشی مسئولیتگریز گذشته باعث بروز شکستهای ممتد و پرتکرار خواهد شد.
با شناساندن هویتملی و نهادینه شدن این حس در نسلها انتظار شکوفایی و پویایی در کشور دور از انتظار نخواهد بود.
نمونه شاخص پیشرفت یک کشور به دلیل حفظ هویتملی را کشور ژاپن میدانیم که با تکیه بر هویت ملی و تاریخی خود و انتقال به روز آن به نسل های آینده توانسته بر محور علم و فرهنگ و تکنولوژی تبدیل و با وجود تمام تجربیات تاریخی همچون جنگ جهانی، بمبهای اتمی، شرایط خاص جغرافیایی و … دچار استحاله فرهنگی نشود و ستون های استوار فرهنگ و هویت ملی و مذهبی خود را با تکیه بر مردمی با منافع و هدف ملی مشترک حفظ نماید.
در پایان جای دارد با یادآوری چند بیت از فردوسی پاکزاد که سراسر حس غرور و وطنپرستی است، سخن کوتاه کنیم.
چـو ایـران نباشد تن من مـبـاد
در این بوم و بر زنده یک تن مباد
همـه روی یکسر بجـنگ آوریــم
جــهان بر بـداندیـش تنـگ آوریم
همه سربسر تن به کشتن دهیم
بـه از آنکه کشـور به دشمن دهـیم
به قلم: علیرضا خلج اسدی
نظرات