الومینیوم باید برود

الومینیوم باید برود

اسید هیدروفلوئوریک محلولی از هیدروژن فلوراید)HF )هست که یک محلول بی‌رنگ بسیار خورنده است، و توانایی حل کردن بسیاری از مواد را دارد.

درصنعت آلومینیوم بر اثر تولید این فلز HF هم آزاد میشود که اثری شبه اکسیدانی دارد. بنابراین میتواند مخرب بافتهای بدن به ویژه سیستم تنفسی و چشم باشد.

همچنین ممکن است آسیب شدیدی را به پوست وارد کند.

شرکت ایرالکو به علت تکنولوژی قدیمی به ویژه در خطوط ۳ ،۴ و ۵خود HF زیادی را وارد هوا کرد که هم برای شهروندان خطرناک بود و هم اینکه محیط زیست طبیعی را آلوده کرد.

مطالعات علمی و پژوهشی معتبری در این زمینه انجام شده که نشانگر آلودگی خاک اطراف این صنعت تا شعاعی نسبتا زیاد شده است.

هرچند در حال حاضر دیگ های احیای آن دیگر روباز نیستند، ولی به علت نشت گازها ی بخشهای مختلف این کارخانه امکان سنجش دقیق گازهای آالینده از محل دودکش وجود ندارد بنابراین حتی اگر دستگاههای سنجش آالینده مقادیر را زیر حد استاندارد گزارش دهند، به معنای آالینده نبودن این کارخانه نیست!

نگرانی های جدیتری در خصوص انتشار مونو اکسید کربن و ذرات معلق توسط این صنعت وجود دارد وبا وجود این، عملکرد مدیران سابق این کارخانه نشان دهنده عدم تعهد آنها به برخی مصوبات مهم کارگروه کاهش آلودگی هوای اراک است. برای مثال از سال ۱۳۹۹ قرار بوده که کارگاه آندسازی به بیرون از شعاع ۳۰ کیلومتری شهر اراک یعنی شهرک صنعتی خیرآباد منتقل شود و متاسفانه تاکنون این امر محقق نشده است که در این خصوص، مسئولین فعلی این کارخانه هم باید پاسخگو باشند و همچنین اعضای کارگروه کاهش آلودگی که نظارت و فشار الزم را برای حل این مشکل محیط زیستی به ایرالکو وارد نکردهاند. مشکل دیگر این صنعت انرژی بسیار باالی مصرفی آن است.

برق مصرفی ایرالکو در مقایسه با مصرف برق کل استان مرکزی ً تقریبا یک سوم است و کمی کمتر از برق مصرفی استان لرستان میباشد.

هرچند این کارخانه متعهد به تولید برق مورد نیاز خود از طریق احداث نیروگاه میباشد، ایجاد این نیروگاه در محدوده شهر اراک آن هم با سوخت فسیلی و نه سوخت پاک (همچون انرژی خورشیدی) معضل جدیدی را به مشکالت آلایندگی این کارخانه خواهد افزود. بنابراین مسئوالن محیط زیست استان نباید اجازه دهند نیروگاه مذکور در محدوده شهر اراک احداث شود.

ً اصوال همزمان با فرایند تولید آلومینیوم، میدان الکترومغناطیسی با بزرگی بسیار باالیی دراین کارخانه ایجاد می شودکه حداقل برای سالمت پرسنل آن می تواند خطرناک باشد.

به طورکلی تا زمانی که مصوبه‌های محیط زیستی در مورد این صنعت فاقد ضمانتهای اجرایی باشند، انگیزه اصلی برای حل مشکالت محیط زیستی، میزان صرفه اقتصادی خواهدبودو این مشکالت به این زودی ها حل نخواهند شد. این موضوع به ویژه در مورد کارگاه آندسازی صدق میکند.

صنایعی همچون ایرالکو که هنوز از تکنولوژی مدرن به طور کامل بهره نبردهاند، درکوتاه مدت نباید در نزدیکی محیط زیست انسانی و طبیعی فعالیت کنند ودرمیان وبلندمدت باید با تکنولوژی مدرن وفاقدآالینده جایگزین شوند.

بازدهی پایین این صنعت از نظر مصرف انرژی برق، به طور غیر مستقیم باعث آلودگی هوای اراک و شهرهای دیگر شده است

چرا که به علت ناترازی در تولید برق و مصرف آن که خود این صنعت یکی از عوامل آن است، نیروگاهی همچون شازند اراک مشکل کمبود گاز برای تولید برق را از طریق مازوت سوزی حل کرده است که خود مشکالت عظیمی را برای سالمت شهروندان و محیط زیست استان مرکزی ایجاد کرده و آنها را در معرض انواع سرطانها بیماریهای قلبی، تنفسی و سایر مشکالت دیگر قرار داده است.

بنابراین کارخانه ایرالکو باتولید آلایندههایی مثل HF وF2 به طور مستقیم و بامصرف بیش از حد برق به طور غیر مستقیم سالمت شهروندان واهالی مناطق اطراف را به خطر انداخته و الزم است به جای تکرار رفتارهای فرافکنانه مدیران سابق، در اسرع وقت با بهبود فرایندهای تولید آلومینیوم و جابجایی به شهرک صنعتی خیرآباد و دور ازمحیط زیست طبیعی و انسانی، نهایتا خطرات زیست محیطی خود را به صفر برساند.