صلاح الدین خلج اسدی/ دبیر تحریریه باز هــم انـتـخــابات انتخابات درهر کشوری که پسوند، پیشوند یا عنوان تنهای جمهوری را یدک میکشد، بسیار مهم و حیاتی خواهد بود. برگزاری انتخابات به تنهایی نشان از دموکراسی نیست اما مطمئناً کشوری که انتخاباتی ندارد از دموکراسی بی بهره هست. هر کاندیدا برای انتخابات یکسری وظایف دارد چه […]
صلاح الدین خلج اسدی/ دبیر تحریریه
باز هــم انـتـخــابات
انتخابات درهر کشوری که پسوند، پیشوند یا عنوان تنهای جمهوری را یدک میکشد، بسیار مهم و حیاتی خواهد بود.
برگزاری انتخابات به تنهایی نشان از دموکراسی نیست اما مطمئناً کشوری که انتخاباتی ندارد از دموکراسی بی بهره هست. هر کاندیدا برای انتخابات یکسری وظایف دارد چه در قبال حامیانش چه در راستان عموم حوزه مسئولیت و چه در راستای قوم ، قبیله، گعده یا حزب خود!اما اینکه هر کاندیدا پس از انتخاب شدن چگونه باید به این وظایف عمل کند و آیا میتواند یکی را فدای دیگری کند یا خیر بحثی هست که باید در جامعه جاری گردد و جدای از مبحث لزوم رای دادن و ندادن و به چه کسی رای دادن اول باید خط کش محکمی از مسئولیتهای یک کاندیدا بسازیم و آن را در کنار قَدِ عملی هر یک قرار داده تا بتوانیم انتخاب درستی داشته باشیم. شعار گرایی، برچسب زنی و جلوگیری از ایراد سخنان منطقی و سودمند در جامعه و در این خصوص، بزرگترین آفت انتخاب های مردم ایران در سال های اخیر بوده است. گمنامان نوظهور در ۳ دوره گذشته انتخابات ریاست جمهوری ایران توانسته اند برنده انتخابات باشند و بیش از همه محمود احمدی نژاد و تیمش این مقوله را اثبات کردند که مردم ایران به کسانی که هیچ رزومه مشخصی ندارند بیشتر اعتماد میکنند. قرمز، آبی، سبز و یا قرمز عملاً در سال های گذشته طرفداری ما از یک کاندیدا ریاست جمهوری همچون طرفداری از یکی از دو تیم معروف فوتبالی ایران بوده است که از بغض یکی به دیگری رای داده و قانون نا نوشته ۸_۸ را به وجود آوردهایم. اما خیلی مشخص و واضح هست که ما هرچه به دنبال فرشته گشتهایم با انسانهای خطاکار بیشتری روبه رو شدهایم، پس یادمان باشد نوع رفتار ما در انتخاب درست نبوده است و باید تجدید نظری در انتخاب هایمان داشته باشیم و این انتخاب محدود به افراد نیست.
نظرات