پس از بحران گاز، برق و الودگی هوا، اینبار در اراک بحران اب نزدیک است

پس از بحران گاز، برق و الودگی هوا،

اینبار در اراک بحران اب نزدیک است

یادداشت: صلاح‌الدین خلج اسدی

شاید این روزها اگر در اراک سکونت داشته باشید ملموس ترین اتفاق برای شما افت شدید کیفیت آب شرب و بهداشتی باشد که در شبکه آب

شهری جاری است. اما منشا این اتفاقات کجاست و این آب از کجا می آید و مسئولیت این امر ناگوار بر عهده کیست؟

مصاحبه مدیر عامل شرکت آب منطقه ای استان در خصوص کاهش منابع آب ذخیره شده در سد کمال صالح و الغدیر ساوه زنگ خطر بی آبی را

در اراک و ساوه به صدا درآورد و این که پس از کمبود برق وگازی و افزایش شدید آلودگی، بحران آب نیز به مشکالت و مصائب دولت اضافه

خواهد شد. حال سوالی که در این میان مطرح می گردد ابن است که آیا مدیران صنعت آب و فاضالب و آب منطقه ای دولت سابق که علیرغم تغییر

دولت همچنان بر مصدر امور باقی مانده اند در این مدت مشغول چکاری بوده اند و آیا بروز این بحران عالجی قبل از واقعه نداشته است؟

پس از روی کار آمدن دولت دکتر پزشکیان در تابستان امسال با شعار دولت وفاق، اتاق فکر دولت سایه که متشکل از بسیاری مدیران دولت قبل

است و همچنان بسیاری از ایشان در راس امور قرار دارند با سو استفاده از این عنوان اقدام به سنگ اندازی، بحران سازی و سیاه نمایی نموده و از

طرفی در صندلیهای مدیریتی که بر آن تکیه دارند بجای پاسخگو بودن در خصوص عملکردی که داشته اند با فرار به جلو سعی در نمایش و دامن

زدن به بحران می نمایند گویی که در به وجود آمدن وضع موجود هیچ نقشی نداشته اند.

با نگاهی اجمالی به مدیران صاحب منصب امروز استان شاید این موضوع به وضوح به چشم می آید که اکثر ایشان در دولت سابق تنها به دلیل تفکر

سیاسی و یا نزدیکی به سیاسیون جناح حاکم به سمت های فعلی نائل آمده اند و ثمره اینگونه انتصابات پس از گذشت سه سال با بحران های آب،

برق، گاز و آلودگی هوا و… بصورت آشکاری خودنمایی می کند و اسب زین شده ای که خری لنگ را ماند تحویل این دولت شده است.

راه برون رفت از شرایط موجود اما از دریچه تغییر می گذرد و گذر زمان با مدیران فعلی جز بغرنج تر نمودن شرایط و مسائل را به همراه نخواهد

داشت. که وضعیت موجود حاصل عملکرد ایشان بوده و در بهترین حالت اگر با نگاه توطئه وار به مسئله نگریسته نشود نمایش تمام عیار عجز ایشان

در حل مسأله و جلوگیری از به وجود آمدن بحرانی جدید است.

نقش کلیدی استاندار در پیشبرد اهداف و برنامه ها بعنوان نماینده ارشد دولت در این میان پر رنگ تر از دیگران می نماید چنانکه کندی موجود در

تغییر مدیران ارشد استان خصوصا مدیران شرکت های خدمات رسان هر آن امکان قراردادن دولت در شرایط سخت را به وجود آورده و شخص

استاندار می بایست مسئولیت تمامی اعتراضات به روند های جاری را برعهده بگیرد.

کاهش کمی وکیفی آب آن هم در شرایطی که زمان بسیاری تا تابستان باقی مانده و با ادامه روند موجود و بی برنامگی چند ساله مدیران کنونی که

هیچ گونه اقدام جایگزینی برای شرایط موجود پیش بینی و عملیاتی نکرده اند می تواند پاشنه آشیل دولت وفاق ملی گشته و شائبه های موجود مبنی

بر استفاده از چاههای آلوده که از آن در مصارف غیر شرب استفاده می شود سالمت شهروندان را باخطر جدی مواجه کرده و می کند.