رئیس گروه بیماری های واگیر معاونت بهداشتی: نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای در معرض خطر ابتلا به آبله میمونی اراک –پایگاه خبری چشم براه: رییس گروه بیماری های واگیرمعاونت بهداشتی گفت: نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی […]
رئیس گروه بیماری های واگیر معاونت بهداشتی:
نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای در معرض خطر ابتلا به آبله میمونی
اراک –پایگاه خبری چشم براه:
رییس گروه بیماری های واگیرمعاونت بهداشتی گفت: نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند.
علی منصوری اظهار کرد: آبله میمونی یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می‌شود و این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است، به این معنی که می‌تواند از حیوانات به انسان سرایت کند و همچنین از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
وی تصریح کرد: با محدود کردن تماس با افرادی که مشکوک به آبله میمونی هستند یا ابتلای آنها تایید شده است می توان خطر ابتلای خود را کاهش داد.
وی افزود: همچنین اگر با شخص بیمار زندگی می‌کنید، فرد مبتلا را تشویق کنید تا خود را ایزوله کند و هرگونه ضایعه پوستی را با پوشش مناسب (نظیر گاز استریل) بپوشاند.
وی ادامه داد: در هنگام تماس با بیماران آنها باید از ماسک طبی استفاده کنند، به خصوص اگر سرفه می کنند یا ضایعاتی در دهان خود دارند و شما هم باید ماسک بزنید، تا حد امکان از تماس پوست با پوست خودداری کرده و برای تماس مستقیم با ضایعات دستکش یکبار مصرف بپوشید و در صورتی که خود شخص نمی‌تواند این کار را انجام دهد، هنگام تعویض لباس یا رو تختی وی از ماسک استفاده کنید پس از تماس با فرد بیمار، دستان خود را با آب و صابون بشویید یا محلول حاوی الکل ضد عفونی کنید همچنین لباسها، روتختی‌ها، حوله‌ها و سایر وسایل یا سطوحی که فرد مبتلا لمس کرده یا ممکن است بثورات پوستی یا ترشحات تنفسی آنها با این وسایل تماس داشته باشد(مانند قاشق و چنگال و ظروف) را با آب گرم و مواد شوینده بشویید و سطوح آلوده را تمیز و ضدعفونی کنید و زباله‌های آلوده (مانند پانسمان ها) را به طور مناسب در کیسه زباله و سطل زباله درب‌دار قرار دهید.
منصوری یادآور شد: در صورت شک به ابتلا اگر فکر می‌کنید علائمی دارید یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بودید باید، برای مشاوره، آزمایش و مراقبتهای پزشکی با پزشک یا نزدیکترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه نمایید و در صورت امکان، خود را ایزوله کرده و از تماس نزدیک با دیگران خودداری نمایید و به صورت مرتب دستها را با آب و صابون بشوید و یا با محلول‌های حاوی الکل ضد عفونی کنید.
وی تاکید کرد: بیماری آبله میمونی از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی عفونی یا مخاطی تماس نزدیک پوستی بین افراد، از جمله در حین رابطه جنسی، تماس دهان به دهان یا دهان به پوست، از طریق قطرات و ترشحات تنفسی و احتمالاً آئروسل‌های کوتاه برد که نیاز به تماس نزدیک طولانی مدت دارند و حین بارداری از طریق جفت از مادر به جنین یا حین زایمان و یا با تماس نزدیک پس از زایمان از مادر به نوزاد از طریق انسان به انسان انتقال می یابد.
وی افزود: و همچنین از طریق تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده، خوردن گوشت خام و یا کاملا پخته نشده و سایر محصولات حیوانی حیوانات آلوده، گاز گرفتن یا چنگ زدن و ایجاد خراش توسط حیوانات آلوده، استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده و لمس و یا حمل حیوانات آلوده یا مرده به صورت مستقیم و غیر مستقیم از حیوان به انسان منتقل می شود.
وی در ادامه عفونت‌های پوستی، عفونت ریه، التهاب مغزی و عفونت‌های چشمی است که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود را از عوارض این بیماری برشمرد.
وی اظهار کرد: آبله میمونی معمولا شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است و بثورات پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می‌شوند.
رئیس گروه بیماری های واگیرمعاونت بهداشتی افزود: تاولها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته و خشک شده و بریزند و تعداد تاولها در یک فرد می‌تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد و بثورات روی صورت، کف دستها و کف پا، دهان، اندام تناسلی و چشم بروز نماید.
گفتنی است که بهبودی علائم معمولا بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد و در اکثر موارد بدون درمان خود به خود از بین می‌روند.
منصوری خاطرنشان کرد: در بیشتر موارد، علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین می‌رود، اما در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود.
گفتنی است که در کشورهای بومی (آفریقای مرکزی و غربی) حدود ۳ تا ۶ درصد مرگ در مبتلایان گزارش شده است که اغلب در کودکان یا افرادی بوده است که دچار بیماری‌های زمینه‌ای دیگری بوده‌اند.
نظرات