بررسي ميزان نشاط خانواده ها در شرايط کرونايي

عدم جذابيت سريال هاي تلويزيوني نسبت به سال هاي گذشته
شیرین شمس الهی
گروه جامعه
همه گیری کرونا، کاهش تعاملات اجتماعی شهروندان و ماندن در خانه، نشاط اجتماعی را در جامعه کاهش داده و خانواده ها را برای یافتن الگوهای صحیحی از گذراندن اوقات فراغت در این دوران دچار سردرگمی کرده است.
پویایی و جنب و جوش اعضای یک جامعه، شکوفایی استعدادهای افراد و ایجاد ظرفیت های جدید در کشور، احساس رضایت از زندگی و افزایش مشارکت های مردمی از جمله شاخص هایی است که با میزان نشاط اجتماعی موجود در جامعه، رابطه ای تنگاتنگ دارد و بدون تامین نشاط و شادابی، دستیابی به پیشرفت و توسعه امری دشوار به نظر می رسد.
شیوع بیماری کرونا (کووید ۱۹) علاوه بر تاثیرات جسمی، سبب پیامدهای روان شناختی جدی شده است.
از جمله پیامدهای این ویروس میتوان به خشم، ناامیدی، ناتوانی، بروز غم، اندوه، سوگ، ناتوانی و سرزنش خود اشاره کرد. همچنین در صورت درمان نشدن به موقع این بیماری ها ممکن است مشکلاتی نیز در درازمدت ایجاد شود که از جمله آنها ترس ها و استرس های مزمن و بیماری های شبهجسمی است.
با توجه به اینکه فعلا درمانی برای این بیماری اندیشه نشده و همچنان همه کشورها در سطوح مختلف با این موضوع درگیرند لذا لازم است حتی الامکان اقداماتی جهت بهبود وضعیت روانی افراد جامعه صورت گیرد.
رسانه ها در این شرایط، نقش مهمی برعهده دارند و می توانند با مخابره پیام های امیدبخش و آرامش دهنده، میزان هراس، اضطراب و نگرانی را در جامعه کاهش داده و شکیبایی، امیدواری و تاب آوری مردم را تقویت کنند.
اما در این شرایط آنچه را که از صدا و سیما دریافت کرده ایم ایجاد رعب و وحشت میان افراد مسن و گرو ه های حساس جامعه بوده که حساسیت این ویروس را برایشان دو چندان جلوه داده اند این در حالیست که دیگر گروه های جامعه هیچ نگرانی بابت این ویروس نداشته و شاید بی تفاوت و بدون رعایت پروتکل های بهداشتی از خطرات آن در جامعه حضور پیدا می کنند.
اگر به شهروندان راهکارهایی برای پرهیز از ترددهای غیرضروری و ماندن بیشتر در خانه ارائه می کنیم، لازم است برای بحران اوقات فراغت خانوارها نیز چاره ای اندیشیده و با تولید برنامه های مفرح، مهیج و آموزنده و همچنین ارائه پیشنهادهای کاربردی نظیر معرفی بازی ها و سرگرمی های خانوادگی، تسهیل دسترسی آسان و ارزان قیمت خانوارها به تولیدات فرهنگی و سرگرم کننده نظیر فیلم ها، سریال های خانوادگی و … راه حلی برای گذراندن صحیح اوقات فراغت، پیش روی آنها قرار دهیم که متاسفانه اگر تنها برنامه های تلویزیونی ماه مبارک رمضان را بررسی کنیم در خواهیم یافت که جذابیت آن مانند سال های گذشته نیست و مخاطب را برای جذب تماشای آن حریص نمی کند و شاید همین موضوع نه چندان مهم از منظر صدا و سیما، برای تقویت روحیه عموم و نیز پرهیز از رفت و آمدهای خانوادگی بسیار ضروری به نظر برسد که اگر نگاه عمیقی برای تحلیل برنامه های تلویزیونی صورت بگیرد در کاهش همه گیری کرونا و نیز افزایش نشاط اجتماعی گامی بزرگ برداشته خواهد شد.